“Imhotep, als je toch boodschappen gaat doen, neem voor mij dan wat Engelse en dubbelzout mee, oh ja, en een zakje jujubes” aldus één van de gevonden hiëroglyfen over farao Toet-Anch-Amon. Het zou toch wat zijn als dit inderdaad waar was, hoewel er bij het graf van King Tut aanzienlijke hoeveelheden zoethout, de grondstof van drop, gevonden zijn. Andere beroemde namen, die verbonden zijn aan het nuttigen ervan in diverse vormen, zijn Alexander de Grote en Julius Caesar, maar ook verder naar het Oosten, in India en China, was dit product bekend.
Gewoon lekker of steekt er meer achter?
Hoewel we tegenwoordig het dropje vooral nuttigen als snoepgoed, is er toch wel iets blijven hangen van de oorspronkelijke reden, waarom men drop-zoethout consumeerde. Het werd namelijk ervaren als medicijn en deels doen we dat nog steeds. Hoestdranken is een bekend voorbeeld, maar men gebruikte het ook tegen maagzweren en infecties. Een nadelig effect is, dat het de bloeddruk kan verhogen, maar dan moet je toch wel behoorlijk wat naar binnen werken. Als je aan de andere kant echter je favoriete dropsoort ter beschikking hebt, lijkt een ons ook weer niet al te veel.
Hoe wordt het gemaakt?
Deze lekkernij wordt gemaakt van de zoethoutwortel, die via een proces tot pap wordt vermalen, weer ingedikt ( blokdrop), dan verdund en vervolgens vermengd met smaakstoffen en verdikkingsmiddelen (vroeger Arabische gom, nu zetmeel). De originele smaak is afkomstig van glycyrrhizine, dat ook nog eens 50x zoeter is dan kristalsuiker. Stoffen die toegevoegd kunnen worden zijn salmiak ( zout ), honing, eucalyptus en nog veel meer. Het resultaat is een ongelooflijke hoeveelheid soorten van dit smakelijke product, en heeft iedereen wel een persoonlijke voorkeur.
Nederland dropland
Als je Nederlanders vraagt wat ze meenemen op vakantie, dan kun je er haast vanuit gaan, dat drop daar deel van uitmaakt, naast pindakaas en hagelslag. Het is niet voor niets dat wij Nederlands een zwak hebben voor drop, en daardoor ook voor shotjes met drop. Wij produceren er niet alleen het meeste van de Europese Unie, we nuttigen er ook nog eens meer dan 30 miljoen kilo per jaar van het goedje, ongeveer 2 kilo gemiddeld per persoon. In het kader van de algemene gezondheid zal men ook hier steeds meer gaan letten op de ingrediënten, waarbij natuurlijkheid en een zo min mogelijk gebruik van zout en suiker centraal zullen staan.
Drop mag zeker wel, maar net als bij elke ander voedingsproduct: met mate!